De gevolgen van de corona-crisis beginnen binnen ook binnen de No-Dig-wereld gevoeld te worden. Ook No-Dig moet – zowel in Nederland als in België – toe naar het ‘nieuwe normaal’. En daarna hopelijk zo snel mogelijk naar het normale normaal. Voor we zover zijn, moet er echter nog veel gebeuren. Ook binnen de No-Dig-wereld. Een update hiervan.
In België is vrijwel vanaf het begin van de corona-crisis het No-Dig-werk vrijwel geheel stil komen te liggen. Alleen vitale sectoren mochten nog doorwerken, de bouw (met No-Dig) viel hier grotendeels niet onder. De impact is daarmee erg groot. Inmiddels mag in België de bouw – en daarmee No-Dig – deels weer opgestart worden. We begrijpen dat de eerste projecten weer opgepakt zijn. Hoe de ontwikkelingen verder gaan, is momenteel erg onzeker.
In Nederland wordt wel volop doorgewerkt, uiteraard onder de voorwaarden van 1,5 meter afstand en wie thuis kan werken blijft thuis. We zien dat bij alle No-Dig-sectoren. Vrijwel alle ploegen buiten aan de gang zijn, 'binnen' is het overigens wel wat rustiger. Uiteraard levert de 1,5 meter-beperking daarbij nog wel wat hoofdbrekens op. Dit varieert per type werkzaamheid: bij relinen is de onderlinge afstand vaak klein en is het dus lastig, bij HDD is het weer eenvoudiger. Het verschilt uiteraard per project. Voor inspiratie, veiligheidsprotocollen en posters met maatregelen verwijzen we naar de helpdesk www.helpdeskcorona-bt.nl.
Vanuit de leden krijgen we inmiddels signalen dat de werkvoorraad in bepaalde sectoren op korte termijn dreigt af te nemen. Dit hangt deels af van de wijze waarop de organisatie van de opdrachtgever is ingericht.
In de energie- en watersector zijn opdrachtgevers na een hele korte dip weer volop bezig om bestekken voor te bereiden en naar de markt te brengen. Daarmee is er voor de korte en middellange termijn vertrouwen in het werkaanbod voor de gehele keten. Wel is er zorg over de lange termijn: de benodigde financiering voor bijvoorbeeld energie-transitie en de duurzaamheidsambitie zal mogelijk moeten concurreren met de financiering die nu wordt ingezet om de directe effecten van de corona-crisis te lenigen. Dit is iets waar de sector nadrukkelijk in gesprek moet zijn en blijven.
Bij gemeenten ligt de situatie iets anders. Bestekken komen moeilijker naar de markt en (persoonlijke) contacten daarover blijken lastig. Er lijkt zo een stagnatie te gaan optreden. Vooral in de sector rioolrenovatie kan dit gaan leiden tot een stevige dip in het werkaanbod. Dit staat in schril contrast met de grote onderhoudsopgave van het rioleringsstelsel en met gemeentelijke meerjarenplannen en de daarvoor beschikbare budgetten. Om niet nodeloos de zorgvuldig opgebouwde engineerings- en uitvoeringscapaciteit van de reliningswereld in gevaar te brengen, worden gemeenten opgeroepen om te bezien op welke wijze zij hier aan kunnen bijdragen.
In de komende tijd zal NSTT een aantal leden benaderen om te bezien op welke wijze we No-Dig door de corona-crisis kunnen heen helpen. We focussen daarbij niet op het economsiche aspect, maar vooral op procesmatige en technische aspecten. Welke deskundigheid, middelen en werkmethoden helpen ons als gehele keten door de crisis heen, wat kunnen we daar later – als alles weer ‘normaal’ is – van gebruiken voor onze verdere ontwikkeling.
Mocht u hier zelf ideeën willen aandragen, dan kan via ons secretariaat info@nstt.nl.
We wensen u allen sterke en wijsheid. Blijf veilig en blijf gezond.